امروز به شهرستان بشرویه در استان خراسان جنوبی می‌رویم و با یکی از مراسم قدیمی و مذهبی این شهرستان آشنا می‌شویم. نام این مراسم مذهبی «عماری‌آرایی» است که فقط خانم‌ها در آن شرکت می‌کنند.
امین صادق‌پور - سابقه‌ی عزاداری و سوگواری برای امام‌حسین(ع) و یاران باوفایش بسیار طولانی است. مردم برای عزاداری در ماه‌های محرم و صفر معمولا به حسینیه‌ها، مساجد و تکایا می‌روند.
امروز به شهرستان بشرویه در استان خراسان جنوبی می‌رویم و با یکی از مراسم قدیمی و مذهبی این شهرستان آشنا می‌شویم. نام این مراسم مذهبی «عماری‌آرایی» است که فقط خانم‌ها در آن شرکت می‌کنند.
عمار در فرهنگ واژگان، صندوق‌مانندی است که روی کوهان شتر قرار می‌دهند تا فرد بتواند روی آن راحت بنشیند. قدمت مراسم عماری‌آرایی به بیش از صد سال می‌رسد و هرسال روز اول ماه محرم در سرای سرکه نیز که یکی از بناهای تاریخی شهر بشرویه است برگزار می‌شود.
پیش از شروع مراسم و خواندن دعا آیین ورپوشی عماری یا همان پوشاندن عماری با پارچه انجام می‌شود. برای ساخت عماری، از چوب درخت چنار و گردو استفاده می‌شود تا استحکام و دوام بیشتری داشته باشد و هنگام حمل آسیب نبیند.
بیشتر پارچه‌هایی که برای پوشاندن عماری استفاده می‌شود نذورات مردم است. آن‌ها نذر می‌کنند تا مشکلاتشان رفع شود و این پارچه را به عنوان هدیه برای پوشاندن عماری اهدا می‌کنند.
بانوان شرکت‌کننده در مراسم عماری‌آرایی نیز عماری را با پارچه‌های اهداشده از سوی مردم می‌پوشانند و آن‌ها را با استفاده از نخ و سوزن می‌دوزند.
قسمت بالای اسکلت عماری دارای زاویه‌ای است که نشان‌دهنده خمیدگی حضرت زینب(س) در مصیبت شهادت امام حسین(ع) است.
بانوان شرکت‌کننده در این مراسم ۱۴ چادر در رنگ‌ها و نقش‌های متفاوت به نیت چهارده معصوم (ع) روی اسکلت عماری می‌اندازند. اطراف آن را نیز با نخ و سوزن می‌دوزند.
پس از دوختن پارچه‌ها نوبت به گذاشتن ۱۲ آینه به نیت دوازده امام معصوم (ع) جلو عماری است. آیین عماری‌آرایی به شماره‌ی ۲۰۶۳ در فهرست میراث معنوی کشور ثبت شده است.